Ömrünü Hediye Etti

Yataga bagli birini düsünün. Mahkûm diyemezsiniz çünkü mahkûmun basinda ve yaninda arkadaslari, görevli müdürü, ziyaretçisi, gardiyani olur; onun yasal haklari vardir ve zaman zaman onun nefes almasi ve volta atmasi için avlusu da vardir. Burda gezer, gezdirirler; belki de bir iki nefes sigara içer arkadaslariyla, gökyüzüne bakarak içini çeker veyeni bir dünya kurar kafasinda. Geceyse, gökteki yildizlarla; gündüzse, eger varsa bulutlarla hayal kurar ve sevdiklerine, varsa sevgilisine veya yavrularina gider. Bir damla gözyasi olsa bile, yeter o insan için. Yarenlerine bir siir veya bir türkü olur. Ama yatan, yataga baglanan bir insanin kafasinin içinde neler olur bir düsünsene? Ne kadar zaman sonra gökyüzünü görecektir ve bu ne zaman olacaktir? Vakti var midir? Yildizlara bakarken kayan yildizlardan dilek tutar mi; düsünsene! Birçok insan hayal ürünleriyle, güzel lâflarla, gerçekmis gibi içinden geçeni kâgida döker; hele bir de yazma yetenegi varsa, ne güzel olur; okumaya deger, okuyoruz da. Ben de düsündüm ki; bu yasananlari, bu yasam süresinde yasananlari yazabildigim kadar yazip, belki bir gün birileri bu yasanmis bir gerçegi okur. Okur belki kendinde var olan bu illetle ilgili yapilan çalismalar, tedbirler birilerine gün gelir yardimci olur diye elimden geldigi kadar bu kitapta yasadigimi okuyanlarla paylasmayave anlatmaya gayret ettim.